bluźnić

Bluźnić, oskarżać fałszywie, wyuzdywać,

• bluźnić to in. urągać świętościom (np. Bogu) a. sprawom powszechnie szanowanym, uznawanym za wielkie, więc i – niepodlegające krytyce, nie mówiąc już o uwłaczaniu im: Kiedy spotkało go nieszczęście, nie bał się nawet bluźnić Bogu;
• bluzgać w potocznym znaczeniu to in. kląć, używać przekleństw, przeklinać kogoś/ coś: Zawsze kiedy się napił, bluzgał; Ledwo ją zobaczył, zaczął bluzgać na nią i jej rodzinę.

nawet słownik przedstawia to nie poprawnie. Bluźnić(znieważać, podważać) tylko Bogu, za to dawniej była kara śmierci. Najwyższa ochrona Ducha Świętego, także Jezusa(i inne religie). W dalszej kolejności świętościom, ale nie byłe jakim. Bluźnić jako wyzwisko- to tylko nowa gwara dziecięca. To jest tylko przekręcone bluzgać- kląć, wyzywać, znieważać, używać dosadnych i wulgarnych określeń.

W państwach ateistycznych nie można bluźnić? Oficjalnie nie ma takiego wyrazu?

Bluźnierstwo, tak jest nazywana racjonalizacja tabu religijnego w religiach monoteistycznych (obalanie mitycznych /nieprawdziwych/ opowieści)