naurywać |
występowanie | Słownik języka polskiego - PIW 1952 - J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | naurywana, naurywaną, naurywane, naurywanego, naurywanej, naurywanemu, naurywani, naurywany, naurywanych, naurywanym, naurywanymi, nienaurywana, nienaurywaną, nienaurywane, nienaurywanego, nienaurywanej, nienaurywanemu, nienaurywani, nienaurywany, nienaurywanych, nienaurywanym, nienaurywanymi |
H | naurywali, naurywaliby, naurywalibyście, naurywalibyśmy, naurywaliście, naurywaliśmy, naurywał, naurywała, naurywałaby, naurywałabym, naurywałabyś, naurywałam, naurywałaś, naurywałby, naurywałbym, naurywałbyś, naurywałem, naurywałeś, naurywało, naurywałoby, naurywały, naurywałyby, naurywałybyście, naurywałybyśmy, naurywałyście, naurywałyśmy |
I | naurywa, naurywacie, naurywają, naurywam, naurywamy, naurywasz |
d | naurywano |
i (+b) | naurywania, naurywaniach, naurywaniami, naurywanie, naurywaniem, naurywaniom, naurywaniu, naurywań, nienaurywania, nienaurywaniach, nienaurywaniami, nienaurywanie, nienaurywaniem, nienaurywaniom, nienaurywaniu, nienaurywań |
k | naurywaj, naurywajcie, naurywajcież, naurywajmy, naurywajmyż, naurywajże |
~ | naurywawszy
|
aktualizacja | tevex, 2018-04-15 |