owdowić |
występowanie | Słownik języka polskiego - PWN 1958-1969 - W. Doroszewski (ndpl) |
odmienność | tak |
E (+b) | nieowdowieni, nieowdowiona, nieowdowioną, nieowdowione, nieowdowionego, nieowdowionej, nieowdowionemu, nieowdowiony, nieowdowionych, nieowdowionym, nieowdowionymi, owdowieni, owdowiona, owdowioną, owdowione, owdowionego, owdowionej, owdowionemu, owdowiony, owdowionych, owdowionym, owdowionymi |
H | owdowili, owdowiliby, owdowilibyście, owdowilibyśmy, owdowiliście, owdowiliśmy, owdowił, owdowiła, owdowiłaby, owdowiłabym, owdowiłabyś, owdowiłam, owdowiłaś, owdowiłby, owdowiłbym, owdowiłbyś, owdowiłem, owdowiłeś, owdowiło, owdowiłoby, owdowiły, owdowiłyby, owdowiłybyście, owdowiłybyśmy, owdowiłyście, owdowiłyśmy |
I | owdowi, owdowią, owdowicie, owdowię, owdowimy, owdowisz |
d | owdowiono |
i (+b) | nieowdowienia, nieowdowieniach, nieowdowieniami, nieowdowienie, nieowdowieniem, nieowdowieniom, nieowdowieniu, nieowdowień, owdowienia, owdowieniach, owdowieniami, owdowienie, owdowieniem, owdowieniom, owdowieniu, owdowień |
k | owdów, owdówcie, owdówcież, owdówmy, owdówmyż, owdówże |
~ | owdowiwszy
|
aktualizacja | tevex, 2012-07-25 |