datyw, dativus, celownik; w językoznawstwie:
1. trzeci przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: komu? czemu?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka

dativus, celownik; w językoznawstwie:
1. trzeci przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: komu? czemu?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka

w językoznawstwie: celownik; dativus

w językoznawstwie: celownik